Analoge computers

Een analoge computer bestaat uit een aantal versterkers, schakeleenheden en een patchbord.
De versterkers zijn geschakeld als lineaire versterkers, maar ook als integratoren en differentiatoren. Bij gebruik als integrator wordt een terugkoppeling over de versterker aangebracht met een condensator.
Met behulp van een integrator kan bijvoorbeeld een (gemeten) versnelling worden geïntegreerd tot een snelheid. Met nog een integrator kan de snelheid worden omgezet in een afgelegde weg.
De te gebruiken versterkers zijn zgn. gelijkspanningsversterkers.
De nauwkeurigheid van een versterker was in die jaren nog beperkt. De drift- en ruiseigenschappen van de analoge versterker leidden tot problemen.
Het bereik van de uitgangsspanning van deze getransistoriseerde versterkers was -10 Volt .. + 10 Volt. Vroegere buizenversterkers hadden een bereik van -100 Volt .. +100 Volt.
Omdat zeer stabiele gelijkspanningsversterkers erg moeilijk waren te construeren, nam men zijn toevlucht tot zgn. chopperversterkers: De gelijkspanning werd in mootjes gehakt waardoor de spanning een wisselspanning werd; de wisselspanning werd versterkt en dan weer synchroon gelijkgericht.
Met het patchpanel en snoertjes werden de doorverbindingen tussen de versterkers en overige onderdelen aangebracht.

Deze apparatuur is bij de vroegere faculteit L+R in gebruik geweest voor onderzoek en practica bij de toenmalige leerstoel Stabiliteit en Besturing.

Een goed overzicht van analoge computers is hier te vinden in het Analog Computer Museum.

• Hier wordt een foto van het patchpanel getoond. Dit patch-panel maakte onderdeel uit van de EAI-680 analoge computer (EAI; Electronic Associates Inc.). Samen met de EAI-640 digitale computer werd dit de EAI-690 Hybride computer genoemd.

  
  
  
• Een versterker/integrator (Let op de grote condensator en het chopper-relais aan de linkerkant).
  
  
  
• Een schakeleenheid.



• Een plaatje (van het Web) met een aanzicht van een EAI-680 analoge computer. Het patchpanel is hier duidelijk te zien.



• Een "K2-W Computing Operational Amplifier" module met een 100 Volts analoge versterker met 2 stuks 12AX7 (ECC83). Dit module werd rond 1952 gebouwd door George A. Philbrick Researches.
  Dit module werd geschonken door dhr K. van Woerkom.
  Tevens twee handleidingen voor het bouwen van een operationele versterker met dit module.





• Een module met twee analoge versterkers Philbrick Researches PP55AU.
  Dit module werd geschonken door TNW.



• Een experimenteermodule met een 1504 analoge versterker van Burr Brown.
  Dit module werd geschonken door TNW.



• Een merkloos module met een analoge versterker opgebouwd uit losse componenten.
  Dit module werd geschonken door TNW.



• Enkele patch-borden van een hybride (analoge + digitale) computer (Applied Dynamics AD4). Het grote bord is van het analoge deel; het halfgrote bord beterft het digitale deel van de hybride computer. De kleine bordjes zijn afkomstig van een AD32.
  Deze analoge computer is in gebruik geweest bij TNW voor de berekeningen aan de kerncentrale Kalkar (nu een pretpark). De berekeningen zijn uitgevoerd door Neratom. De borden werden ter beschikking gesteld door P. Verbeek (TNW).
  
  
  
  Een plaatje van een AD 4 hybride computer uit het Analog Computer Museum.